Moeite om personeel te behouden in deze krappe arbeidsmarkt? Als ervaren job- en re-integratiecoach signaleert Wilga Janssen dat kleine bedrijven veel te winnen hebben als ze met elkaar samenwerken om werknemers een volgende loopbaanstap te bieden. Wij spraken haar over haar visie op de arbeidsmarkt.
Groeien en je ontwikkelen: met een jeugd op een boomkwekerij heeft Wilga Janssen deze beeldspraak altijd dichtbij zich gehouden. ‘De wereld verandert op grote en kleine schaal en bijna altijd betekent het dat functies en beroepen mee veranderen. Er valt steeds iets te leren, te ontwikkelen of te verbeteren, hoe mooi is dat!’
Wilga Janssen begeleidt ruim 30 jaar mensen bij die ontwikkelingen in hun loopbaan. Daarnaast gaf ze jarenlang trainingen professionele vaardigheden. Haar aanpak in haar coachingspraktijk verloopt ook via die twee sporen: ‘Ik ga uit van progressiegericht coachen, dus ik begeleid mensen om doelgericht met kleine stappen te veranderen. Daarnaast reik ik hen technieken aan die ze kunnen gebruiken in werksituaties. Ik noem dat coachend trainen. Denk aan grip op stress of op boosheid.’
Met de krapte op de arbeidsmarkt is het meer dan ooit belangrijk om personeel te behouden door oog te hebben voor groei en ontwikkeling, aldus Wilga. ‘Grote organisaties zijn daarop wel ingericht. Maar voor het mkb is dat best lastig. Je moet aansluiten bij het momentum van medewerkers. Dus iemand komt binnen in een nieuwe baan, dan wil je dat ze eerst het vak onder de knie krijgen en goed met collega’s samenwerken. Dan komt het moment voor verdere ontwikkeling. Als je als bedrijf dat voorbij laat gaan, vertrekken mensen weer. Of ze blijven hangen in een baan die niet veel voldoening meer geeft. Ik denk dat kleine bedrijven onderling veel meer kunnen samenwerken om elkaars werknemers een nieuwe stap en kansen te bieden. Ik weet het, dat is niet gemakkelijk. Maar veel van de energie die ze nu in sollicitatie- en recruitmentprocessen steken, kunnen ze zich dan besparen.’
Wilga, die met haar ervaring en achtergrond een brede blik heeft op het werkveld van loopbaancoaches, ziet ook dat het hoger onderwijs een slag kan maken door meer mee te bewegen met de dynamiek van de arbeidsmarkt. ‘Neem een van mijn coachees, een zeer intelligente vrouw maar door omstandigheden heeft ze geen goede opleiding gehad. Zij zou een uitstekende logopedist zijn, een kansenberoep volgens het UWV. Maar zo’n hbo-opleiding duurt vier jaar en pas als je die helemaal af hebt mag je het beroep uitoefenen. Zie jij iemand van in de dertig dit doen, vier jaar studeren zonder inkomen? Waarom kun je daarvoor, net als in het mbo, geen leerwerktraject volgen?’
Zelf kijkt ze met veel plezier terug op haar eigen loopbaanpad tot nu toe en alles wat ze daarbij geleerd heeft. De afwisseling en de verschillende coachingsvragen blijven haar boeien. Haar tip voor beginnende loopbaancoaches? ‘Het aanbod aan coaches is enorm. Ik denk dat je het best kunt beginnen door eerst maar eens meters te maken, je netwerk en kennis en kunde te ontwikkelen in een HR-beroep, of door bij een re-integratiebureau te werken. Van daaruit kun je verder bouwen.’
