Yuri Guerin stond tot een paar maanden geleden nog als kok te zweten in de keuken. Vandaag staat hij de hele dag op een dak. Sinds zijn overstap naar de bouw is hij fitter, rustiger en gezonder.

‘Natuurlijk is het fysiek zwaar werk,’ begint Yuri Guerin. Hij is net thuis van werk en gaat zo koken voor zijn vriendin. Zijn vorige baan begon rond deze tijd pas. ‘Het is heerlijk om thuis te komen na een dag hard werken, en rustig tijd te hebben om samen te eten. Daarnaast ben ik ontspannener. Werk in de keuken neemt veel stress mee, zeker als je alleen staat. In de bouw zorgen we voor elkaar.’ Yuri is bezig met een monsterklus. Vrienden kochten een honderd jaar oud huis in Leiden, dat willen ze volledig energieneutraal maken, volgens normen die waarschijnlijk over twintig jaar pas gelden.

‘Zo krijgen we allerlei opdrachten via via. Zelf rolde ik erin via een vriend van me, Gert-Jan, die heel handig is. Hij is eigenlijk beroepsmuzikant, maar begon met bijklussen tijdens de coronatijd. Toen heb ik hem een paar keer geholpen, maar na coronatijd vond ik een nieuwe baan in een klein restaurant. Dat heb ik niet lang volgehouden. Ik stond er elke dag alleen in de keuken, door de stress en de drukte had ik geen ruime om creatief te zijn en bij te leren.’ Yuri is een nieuwsgierig persoon die stilstand als achteruitgang ziet. Dus het was tijd om verder te gaan. Hij zat een week thuis, voor hij zijn nieuwe leven als zelfstandige begon.

Wij zorgen voor elkaar

Yuri kon meteen weer aan de slag bij Gert-Jan. ‘Het was als terechtkomen in een warm bad. We werken samen met een stuk of vijf kennissen en vrienden. Dat betekent niet dat we het niet serieus nemen. Gert-Jan kennen elkaar al 16 jaar, we woonden samen in een studentenhuis, maar op werk hebben we een andere verstandhouding. Hij huurt mij in en is de eindverantwoordelijke voor dit project, wat betekent dat ik zijn ritme en systeem volg. Daarnaast heeft hij veel ervaring, en ben ik nog volop aan het leren. Dat doe ik zoals ik het in de keuken deed; leren door af te kijken. Net als in de horeca is er in de bouw heel weinig foutmarge. Je hebt dure materialen in handen en je kan maar zo vaak een fout maken voor het misgaat.’

“Veel mensen zouden het stressvol vinden om op hun dertigste een carrièreswitch te maken, maar ik moet nog zeker 35 jaar werken. Ik heb nog meer dan genoeg tijd om te leren en me te specialiseren. Dat besef heeft me rustig gemaakt.”

Momenteel werkt Yuri aan een langdurig project, maar een gemiddelde klus duurt slechts een paar weken. Toch zitten ze bijna nooit zonder werk. ‘Mensen zien ons buiten werken en spreken ons aan. Ze vragen of we even naar hun zolder kunnen komen kijken. De laatste klus kregen we letterlijk doordat iemand vanuit de achtertuin naar ons riep. Veel gebeurt via mond tot mond reclame. Morgen gaan we kijken op een nieuwe locatie van de praktijk waar mijn vriendin werkt. Als je zo met een groep werkt, wordt er toch verwacht dat jij ook opdrachten binnenhaalt. Het is wel fijn dat je het niet alleen moet doen, iedereen heeft een specialiteit en niemand kan alles. Daarnaast zorgen we voor elkaar, zo houden we ook in moeilijke tijden het hoofd boven water.’

Toekomst vol mogelijkheden

Yuri heeft zelf nog geen specialisatie. ‘Voorlopig is het even hard werken en zorgen dat ik mijn vaste lasten kan betalen. Het was nooit mijn keuze om zelfstandige te worden. Dat brengt veel onzekerheden en extra werk met zich mee. Wij denken aan kinderen, dus dan moet je toch met de toekomst bezig zijn. Langzaam moeten potjes gebouwd worden voor pensioen en ziekte. Als ik mijn been breek, heb ik geen inkomsten meer. Daarvoor probeer ik nu wat geld aan de kant te zetten, maar ik wil ook gewoon lekker eten en leuke dingen doen. Dat kon een lange tijd niet, nu wil ik ervan profiteren dat het weer kan. Vakantie moet ik voorlopig even uitstellen. Gelukkig is mijn moeder boekhouder en kan zij mij helpen met dit soort zaken.’

Of hij hier over vijf jaar nog steeds zal staan, weet Yuri niet. ‘Het leuke aan onze huidige klus is dat er veel verschillende dingen bij komen kijken. Zo kan ik veel leren en uitzoeken wat ik het leukste vind. Wellicht kan ik me daarin specialiseren. Dan kan ik cursussen volgen, maar in de bouw kun je net zo goed leren op de vloer. Veel bedrijven leiden gewoon mensen op op de werkvloer. Dan kun je leren en geld verdienen tegelijkertijd. Werk is er genoeg, daar hoef ik me geen zorgen om te maken. Veel mensen zouden het stressvol vinden om op hun dertigste een carrièreswitch te maken, maar ik moet nog zeker 35 jaar werken. Ik heb nog meer dan genoeg tijd om te leren en me te specialiseren. Dat besef heeft me rustig gemaakt.’